De keten zijn weg, er staan haast geen busjes meer voor de deur overdag en ook op de blog is het vrij stil. Her en der loopt nog wel eens een verdwaalde bouwvakker met een kitspuit of een kwast rond, maar dat komt nog maar zelden voor. Betekent dit nu dat we klaar zijn? Nee, nog lang niet.

Er zijn restpunten. Er zijn behoorlijk wat restpunten, zoveel zelfs dat het nodig is om de restpuntenlijst op A3 uit te printen zodat het minder lijkt. Dit zijn voornamelijk kleine dingetjes zoals beschadigingen, de lichtsterkte van de verlichting, bobbels in de vloer in de hal, ontbrekende stopcontacten en meer van dat soort dingen. Gelukkig wordt alles uiteindelijk toch nog vakkundig opgelost en verholpen.

Iets anders is Fase 2 van de verbouwing. Als we ‘de verbouwing’ waar we telkens over spreken afronden, hebben we in principe een leeg gebouw. Fase 2 gaat over de inrichting daarvan. Dus ook de bar, maar ook een klok in de hal, banken in de kleedkamers en toestellen voor de trainingsruimte. Hoe dat financieel allemaal zit staat natuurlijk in de stukken en de notulen van de afgelopen ledenvergadering. Op praktisch vlak zit er schot in de zaak.

Er is een aantal maanden geleden, in de oude soos, een interieurontwerp gepresenteerd. Op basis daarvan is een detailontwerp voor de nieuwe bar gemaakt. Hier zijn door vele betrokkenen opmerkingen op gemaakt, waarna het ontwerp door het bestuur is goedgekeurd. Vervolgens zijn er op basis van dat ontwerp offertes aangevraagd, waaruit een selectie is gemaakt. Dick (architect) en ik (barcommissaris) zijn om tafel gegaan met één van deze meubelbouwers, om het meubel tot in detail door te spreken. Dit ging natuurlijk over de technische dingen als afmetingen van te plaatsen apparatuur, aansluitingen, verlichting, maar ook over materialen die gebruikt zullen worden, over de duurzaamheid maar natuurlijk ook de uitstraling hiervan. We willen geen bedrijfskantine of ziekenhuis, maar een sociëteit, die past bij RIC. Hier hebben we zelf een goed beeld over, en denken dit beeld ook aardig overgedragen te hebben aan de meubelbouwer. Die meubelbouwer is op dit moment werktekeningen aan het maken en heeft al laten vallen dat hij in week 17 en 18 tijd heeft om te bouwen. Dat houdt in dat we ergens rond half mei gewoon de nieuwe, definitieve bar hebben. En dat is toch wel wat, na maanden kamperen.

Want kamperen hebben we gedaan… We hebben met z’n allen bijna een half jaar (!) in de voormalige werkplaats gezeten, op een steenkoude vloer, met lekkende tuinslangen aan tiewraps en ducttape, muizen, een levensgevaarlijke skipiste en te korte gordijnen. Aan de andere kant was het er wel gezellig. Het deed niet onder voor een gemiddelde kroeg en alles, van vaatwasser tot ijsblokjesmachine, werkte gewoon.

Inmiddels zitten we weer in de echte soos, op een warme houten vloer, met ons bekende uitzicht, op de blauwe bank. Maar nog met een tijdelijke bar (ja, hij is echt tijdelijk), en het is weer een soort kamperen geworden. De koffiemachine staat op kratjes en er liggen weer tuinslangen. Daar waren we aan gewend, dus dat moeten we niet te snel veranderen. Al komt die nieuwe bar best snel als het allemaal meezit, en daarmee hopen we vaarwel te zeggen tegen alle tijdelijke narigheid. Voordeel is wel dat we nu expert zijn in tijdelijke barren.

Met de komst van de nieuwe bar, nemen we afscheid van de kast achter de bar. Het arme ding heeft wel een hoop meegemaakt. Eerst van WG naar AMC, toen naar RIC waar met veel liefde en een sloopzaag de bar op maat gemaakt werd. Vervolgens ging de bovenkant naar de voormalige werkplaats, de onderkant ging weer retour naar het AMC (weliswaar naar een compleet ander gebouw). Gelukkig kwam die weer terug, en nu staat hij weer in vol ornaat achter de bar. Een kast met karakter kunnen we het nu zeker noemen. Het is dan ook niet heel vreemd dat er veel interesse is in het gevaarte, zelfs van buiten te vereniging. Dat (of iemand) bracht me op het idee om hem (op een nader te bepalen moment) te veilen. Hij moet veel opbrengen, we hebben namelijk nog wel wat omzet goed te maken van de weekenden dat we dicht waren.

Er zijn gelukkig nog genoeg momenten om rijkelijk te consumeren op RIC zonder meteen met een kast thuis te komen. Kom bijvoorbeeld eens genieten van een diner op vrijdagavond, met altijd goede chefs in de keuken en gastvrije barmedewerkers die je van je natje en je droogje voorzien.

Eigenlijk is er nog veel meer gebeurd, maar daarover later meer.

Het nieuwe systeem dat de aannemer voor ons geïnstalleerd heeft is van de fabrikant Salto, een bedrijf dat wereldwijd veel van dit soort systemen verkoopt. Complete hotels worden er mee uitgerust, maar het is ook prima geschikt voor je voordeur thuis. Installatie en beheer zijn erg eenvoudig, de deur waar iedereen langsloopt, de voordeur, is de enige deur die bedraad is aangesloten. Alle andere sloten staan niet direct in verbinding met het systeem. Toch weten alle andere sloten wat er met jouw pas moet gebeuren, omdat de paslezer van de voordeur dit aan jouw pas heeft doorgegeven. Jouw pas vertelt dat vervolgens aan het slot op bijvoorbeeld de sociëteit, en die besluit wel of niet open te gaan.

Tot zover de techniek. Hoe werkt het systeem in het dagelijks gebruik?

We hebben drie verschillende soorten sloten in het gebouw (op dit moment zijn tien deuren uitgerust met één van deze sloten). Er wordt telkens gesproken over een ‘pas’. Dit kan net zo goed een druppel of armband zijn. Soms wordt het ook een ’tag’ genoemd, terwijl het systeem steeds over ‘Cards’ spreekt. Het is allemaal hetzelfde.

1. De voordeur
Dat is een gemotoriseerd slot met een aparte kaartlezer rechts van de deur in het kozijn. Als je je pas tegen die lezer houdt gebeuren er een aantal dingen: de gegevens op je pas worden vergeleken met de database, de meest recente gegevens worden naar je pas geschreven, en ondertussen wordt er een deur geopend. Je hoort het slot opendraaien en er volgt een pieptoon die aangeeft dat de deur open is. Na het openen van de deur vergrendelt de deur direct weer en zal uiteindelijk vanzelf in het slot vallen.

2. Deuren met een Salto-beslag
Dat ziet er zo uit:

Dit tref je aan op de volgende deuren:

• Tussendeur hal-loodsen
• Bestuurskamer
• Magazijn vanuit de gang
• Magazijn vanuit de keuken
• Sociëteit naar keuken
• Toegangsdeur van de sociëteit

De klink aan de kant van de paslezer (dat zwarte vlak) zal niets doen. Pas wanneer je een pas aanbiedt, zal het lampje op de paslezer aangeven of het goed is dat je naar binnen gaat. Bij groen mag het, bij rood dus niet. Als je een groen lampje krijgt, dan werkt de klink ineens en kun je de deur openen. Hij vergrendelt meteen weer als de deur dicht gaat. Sommigen kunnen de deur in loopstand zetten, zodat de deur van beide kanten toegankelijk is zonder pas. Handig op zaterdag met de jeugd bijvoorbeeld. Op gestuurde tijden zullen deze deuren weer vanzelf vergrendelen.

3. Deuren met een Salto-cilinder

Daar had ook een foto bij gemoeten, maar de website heeft daar een andere mening over.

Dit zijn de ronde knoppen die je aantreft aan de buitenzijde op de deuren van de trainingsruimte, de werkplaats en de hal (voormalige patio). Op deze buitendeuren pasten de beslagen niet vanwege de smalle profielen, en daarnaast zijn deze cilinders wel met drie sterren SKG gecertificeerd (en ze zijn waterdicht, dat was ook een dingetje).

Het openen van deze deuren vergt een extra handeling ten opzichte van de voordeur of de deuren met de Salto-beslagen. Namelijk dat, net als bij een conventioneel slot met een sleutel, de cilinder omgedraaid moet worden. De werkwijze is als volgt: bied je pas aan, het slot bekijkt welke rechten je hebt en toont vervolgens een groene of rode ring. Bij een groene ring draai je de cilinder ‘open’ (dus in de richting waarin de klink wijst), tot hij niet meer verder kan. Je voelt een soort klik. De deur is dan geopend, en kun je hem met de klink openmaken. Bij een rode ring, of zonder een pas aan te bieden kun je de cilinder ook draaien, maar dan gebeurt er niks.

Let op: voorlopig blijven deze deuren ontgrendeld als ze eenmaal ontgrendeld zijn, ook als ze dichtvallen. Dit komt doordat de deuren nog in ‘bouwstand’ staan. Hierdoor hebben de bouwvakkers niet elke keer een pas nodig als ze naar binnen moeten. Vergeet daarom niet de ruimte weer op slot te draaien als je de ruimte verlaat. Dat gaat op dezelfde manier als openen, maar dan draai je, nadat je je pas hebt aangeboden, de cilinder in tegengestelde richting, tot hij niet meer verder kan. Afsluiten kan ook van binnenuit, met de knop aan de binnenkant, dan hoeft er geen pas te worden aangeboden.

Paniek
In het algemeen geldt dat je altijd elke ruimte uit kunt. Hoe deuren ook vergrendeld zijn, ze zijn allemaal voorzien van anti-paniek sloten. Dit houdt in dat de hendel van binnenuit altijd werkt.

Pas, druppel, armband?
Je huidige pas of druppel kun je bij mij (Jurian) inwisselen voor een nieuwe pas of druppel (dat kun je kiezen). Daarnaast, en dus naast je pas of druppel, kun je ervoor kiezen een armband bij te kopen voor € 15,-. Die krijgt dezelfde rechten als je druppel of pas. Je moet wel kiezen of je je pas/druppel of je armband voor de kassa wilt gebruiken.

Alle vragen, opmerkingen en suggesties omtrent het systeem, het omruilen van de passen of tags, toegangsrechten of storingen aan het systeem kun je richten aan mij via toegangsbeheer@ricamsterdam.nl of bij ernstige problemen via 0649227314.

Zoals sommigen misschien al hebben gemerkt, zijn sommige delen van het gebouw (bijna) klaar en kunnen zij in gebruik worden genomen. Hieronder tref je een overzicht aan van de verschillende delen van het gebouw. Let op: waar je in het gebouw ook komt, overal staan nog bouwmaterialen en wordt nog gewerkt. Houd daar rekening mee.

Kleedkamers
De kleedkamers kunnen weer gebruikt worden. De douches daarentegen nog niet, daaraan wordt nog gewerkt. Zodra ook de douches in gebruik kunnen worden genomen, laten we het weten. De lockers zijn weer terug naar de hal. De tent buiten blijft nog even staan, maar wordt gebruikt voor opslag.

Toiletten
De toiletten boven en beneden zijn beschikbaar.

Trainingsruimte
De trainingsruimte is nog niet helemaal klaar, maar kan wel vast in gebruik worden genomen. Let erop dat de ergometers niet teveel gaan schuiven en tegen de pui aan komen te staan.

Soos
Aan de soos wordt momenteel hard gewerkt. De gevel wordt geplaatst, dan komt het plafond erin en als laatste de vloer. We streven ernaar de soos tijdens de voorjaarswedstrijden te kunnen gebruiken, maar dat is nog even spannend.

De aannemer is na het kerstreces weer vol aan de bak. Op dit moment wordt (onder meer) gewerkt aan de vloeren in de hal en het trappenhuis. Gevolg hiervan is dat de toiletten op de bovengang (en de bestuurskamer) voorlopig alleen buitenom bereikbaar zijn, dus via de vaste trap aan de kopse kant van de (oude) wherryloods en de soos.

LET OP: om veiligheidsredenen is de deur tussen de soos en de bovengang afgesloten als de aannemer niet aan het werk is. De sleutel is voorzien van het houten blok dat vroeger was bevestigd aan de sleutel van de wherryloods en is ook op de daarvoor aangewezen plek te vinden (aan het haakje naast de werkplaats). Vriendelijk verzoek om de tussendeur na het toiletbezoek weer af te sluiten en de sleutel terug te hangen.

Met nadruk willen we je vragen de gehele hal en het trappenhuis niet te betreden. Dat geldt ook voor de kleedkamers, de (oude) wherryloods en fitnessruimte. Vanavond zal een en ander ook via bordjes ter plekke kenbaar worden gemaakt.

We rekenen op je begrip!